Okej, wyobraź sobie taką sytuację: jesteś Adamem – nie tym od jabłka, ale prehistorycznym facetem, który ma jedno zadanie: odnaleźć Ewę. No i nie, nie chodzi tu o Tinder, tylko o solidną dawkę logicznej rozrywki w stylu przetnij te liny, zanim coś wybuchnie! Tak oto trafiasz do Adam i Ewa: Przetnij linę, gdzie prehistoryczny świat spotyka się z wyzwaniami, które mogłyby przyprawić o ból głowy nawet Stonehenge.
Twoja misja? Prosta! No dobra, może nie taka prosta – musisz tak zręcznie przecinać linię, że Adamowi uda się przeskoczyć nad pułapkami, przemykać obok wrogów i – uwaga – nie spaść z jakiegoś skalnego kopa, bo wtedy nie będzie co zbierać na romantyczny wieczór przy jaskiniowym ogniu. No i wszystko to w typowym dla gier czas jest ograniczony stylu, czyli albo szybko myślisz, albo znikasz (albo Adam... brrr!).
Gra zaoferuje Ci masę poziomów, które są jak takie prehistoryczne sudoku z linami – im dalej, tym trudniej, ale też śmieszniej, bo kiedy już myślisz, że mam to!, nagle okazuje się, że pułapka na mamuta działa jak zmyłka rodem z najlepszych memów z internetu. Spostrzegawczość i odrobina szaleństwa to klucz do sukcesu, a ja serio zacząłem się zastanawiać, czy nie powinienem zacząć ćwiczyć refleks, żeby nie skończyć jako prehistoryczna ofiara w tej grze.
Grafika? Klasyka, ale w takim fajnym, kreskówkowym stylu, który sprawia, że nawet kamienie wyglądają jakby zaraz chciały się do Ciebie uśmiechnąć. Muzyka i efekty dźwiękowe? Moje uszy na początku krzyczały co to za jaskiniowy koncert?!, ale po chwili złapałem rytm i w sumie... szczerze mówiąc, to było całkiem hipnotyzujące.
Podsumowując – czy Adam i Ewa: Przetnij linę to gra, która sprawdzi Twoją logikę, refleks i poczucie humoru? Absolutnie! Idealna, żeby rzucić wyzwanie znajomym i zobaczyć, kto pierwszy straci cierpliwość i zacznie rzucać linami na oślep. Gotowy na tę prehistoryczną przygodę pełną śmiechu, frustracji i... miłości? Ja już zacząłem ciąć linę jak zawodowiec!
