Ej, serio, jeśli myślisz, że Jamniczek to tylko kolejna nudna gra przygodowa, to przygotuj się na zderzenie z rzeczywistością pełną śmiechu i... no cóż, jamników! Ta gra to nie tylko rozrywka dla całej rodziny (tak, nawet dla tych małych urwisów, które zwykle potrafią rozkręcić chaos w 3 sekundy), ale też konkretna dawka wyzwań, które rosną jak ciasto u babci – powoli, ale nieubłaganie!
Co jest fajne w Jamniczku? To, że nie ma tu miejsca na nudę! Każdy poziom to nowa przygoda, a trudność? No jasne, że rośnie! Tak jak moje zdolności do wymówki, kiedy znowu przegrywam (czy tylko ja mam wrażenie, że ten jamniczek potrafi teleportować się szybciej niż ja do lodówki?). No i nagrody za ukończenie poziomów – jakby ktoś rzucał Ci kiełbasę za każdym razem, kiedy uda się pokonać kolejne wyzwanie. Mniam, prawie słychać ślinkę!
Szczerze mówiąc, grałem z moim młodszym kuzynem i zobaczyłem, jak jego twarz przechodzi od Ooo, fajne! do Co ja robię źle?! w 0,2 sekundy. To chyba właśnie to jest w Jamniczku genialne – każdy, nawet ten, kto nigdy nie trzymał pada w ręce, poczuje, że jest mistrzem przygody (albo przynajmniej bardzo blisko). Poziomy są tak skonstruowane, że stopniowo uczą, jak sobie radzić, ale nie oszukujmy się – czasem to bardziej uczyć się na własnych błędach.
Więc jeśli szukasz gry, która jest jak rodzinny piknik z kiełbaskami, ale bez komarów i niekończących się pytań kiedy jedziemy do domu?, Jamniczek to strzał w dziesiątkę. Idealna na zabicie czasu, na wspólne śmiechy i na sprawdzenie, czy twoja cierpliwość jest mocniejsza niż cierpliwość jamniczka na spacerze (a uwierz mi, to nie taka łatwa sztuka!).
Gotowy na niezły ubaw z tą sympatyczną, podłużną bestią? No to wskakuj, bo Jamniczek czeka, a ja już robię popcorn i przygotowuję się na kolejne poziomy, które na pewno nie powiedziały ostatniego słowa!
