Masz fazę na zgubienie się, ale w stylu? Wbijaj do Maze & labyrinth – gry, która zamieni twój mózg w istny kłębek nerwów i śmiechu, bo serio, labirynty tu nie są takie zwykłe. To nie jest spacer po parku (chyba że twój park to ogroooomny, pokręcony labirynt pełen pułapek i zagadek do rozwikłania). Czy znajdziesz wyjście? Hah, dobre pytanie – czasem nawet ja sam miałem wrażenie, że moje palce klikają w miejscu, a ja wciąż błądzę jak zombie na imprezie bez GPS-a.
W Maze & labyrinth możesz ścigać się z kumplami, żeby zobaczyć, kto pierwszy zgubi gdzieś rozum i szybciej ucieknie z tego pokręconego miejsca. Albo – i tu jest sztos – teamować się i razem łamać główki nad tymi najbardziej hardcorowymi poziomami, bo w pojedynkę czasem człowiek czuje się jakby próbował złożyć meblościankę bez instrukcji. A tworzenie własnych labiryntów? To już jest czysty geniusz! Możesz sobie wybudować takie bagno puzzli, że nawet Sherlock by się poddał i rzucił joystickiem w kąt. I jeśli twój labirynt będzie tak dobry, że inni gracze zaczną się w nim gubić jak w centrum handlowym w Black Friday, to kto wie – możesz zostać legendą labiryntowego świata.
Gra nie tylko wymaga sprytu, ale i frajdy z nabijania punktów oraz zbierania nagród – dzięki którym twój bohater stanie się takim ninja labiryntowym, że kolejne poziomy będą dla ciebie jak spacer po niedzielnym rynku. A jeśli kiedyś pomyślisz, że już nic cię nie zaskoczy – poczekaj, aż zobaczysz, jak twoi znajomi zaczną się kłócić, kto ostatni wpadł w pułapkę i czy to naprawdę był ich pomysł, żeby tu wchodzić. Człowiek się uśmiechnie, a potem zacznie kombinować, jak tu zrobić labirynt, który rozwali wszystkich na łopatki.
Zatem, jeśli czujesz, że twoja zdolność do niegubienia się jest przereklamowana albo po prostu chcesz się pośmiać z własnej niezdarności, Maze & labyrinth jest właśnie dla Ciebie. Wskakuj, łap myszkę albo pada i pokaż, kto tu jest prawdziwym mistrzem labiryntów – albo przynajmniej kimś, kto potrafi się dobrze bawić, nawet jeśli utknie w ślepej uliczce. Powodzenia, bo przyda się nie tylko spryt, ale i trochę szczęścia... i chyba jeszcze więcej cierpliwości!
