Ej, słuchaj! Jeśli myślisz, że szukanie skarbu to nudna sprawa – to chyba nie grałeś jeszcze w Pokey Stick. Ta gierka to prawdziwa jazda bez trzymanki, gdzie wcielasz się w odważnego łowcę skarbów, który nie boi się skakać, biegać i… no, ogólnie robić zwinne cuda, żeby zgarnąć ten błyszczący cośtam na końcu mapy.
Grafika? Oj, Pokey Stick wygląda jakby ktoś wylał na ekran wiadro żywych farb i postanowił, że każda przeszkoda będzie tak szczegółowa, że nawet twoja babcia by się nie połapała, co to za potwór, ale i tak by się bała. Kolory są tak jaskrawe, że przez chwilę myślałem, że moja lodówka ma założone dyskotekowe oświetlenie. A te widoczki? Normalnie jak w jakimś kolorowym albumie z wakacji, tylko że bez piasku w butach.
No i teraz przygotuj się na refleks ninja, bo Pokey Stick wymaga zręczności większej niż unikanie rozmowy z szefem o podwyżce. Każda przeszkoda to jak test na twoją szybkość i ogarnięcie – niby prosta, ale zaskakuje jak niespodziewany gość na imprezie. Gra jest banalna na początku, ale potem? Oj, oj, oj – mam wrażenie, że moje palce tańczą jakby miały własne życie, a ja sam zastanawiam się, jak to się stało, że znowu padłem na tym samym kolcu!
A teraz najlepsze – multiplayer! Możesz rzucić wyzwanie kumplom albo zupełnie nieznanym mistrzom łowów z całego świata. Idealne, żeby sprawdzić, kto naprawdę zasługuje na miano najlepszego skarbołaza, a kto tylko udaje – bo jak to mówią, prawdziwy przyjaciel nie pozwoli ci wygrać, prawda? ;) Rywalizacja jest tak zacięta, że czasem mam wrażenie, że moje serce gra w to razem ze mną (albo to tylko efekt śmiechu przy tych wszystkich zwariowanych momentach).
Podsumowując – jeśli masz dość kolejnych nudnych gier, gdzie jedyne co robisz, to klikasz next, to Pokey Stick jest jak zimny prysznic dla twoich szarych komórek. Skacz, biegnij, śmiej się i przekonaj się, dlaczego ta gra podbija serca graczy na całym świecie. No dalej, klikaj, nim skarb sam ucieknie!
