Gotowi na kulinarne szaleństwo, które nie skończy się na przypalonym toście? Wskakujcie do Sary gotuje: Ratatouille – gry, która pozwoli wam poczuć się jak prawdziwi szefowie kuchni, ale bez ryzyka, że spalicie kuchnię rodziców (albo własną). To taka trochę symulacja gotowania, ale w zupełnie luźnym, przyjaznym stylu, gdzie zamiast stresu króluje zabawa i trochę edukacji – bo kto powiedział, że nauka musi być nudna?
Wcielasz się tu w Sarę, młodą i zdolną kucharkę, która razem z kultowym Remym z filmu Ratatouille przeprowadzi cię przez całą masę przepisów i trików kuchennych. Od siekania, mieszania, po gotowanie – wszystko po to, żeby na końcu wyczarować dania, które aż ślinka cieknie! A najlepsze jest to, że każde danie to kolejny krok do zamienienia twojej wirtualnej kuchni w tętniący życiem restauracyjny raj.
Sterowanie jest tak proste, że nawet twój kot mógłby to ogarnąć (ale nie próbuj mu oddawać myszki do gry). Klikasz, przesuwasz, kroisz i mieszaj – i voila! – powstaje coś, co wygląda trochę jak jedzenie, a może nawet się nim stanie... przynajmniej na ekranie. Gra dba też o to, byś się nie obijał – bo czas leci i trzeba zdążyć przed tym, jak Sara zacznie krzyczeć, że już czas na danie główne!
A jeśli myślisz, że to będzie nudna lekcja gotowania, to moja rada: przygotuj popcorn i usiądź wygodnie, bo mini-gry potrafią wywołać więcej śmiechu niż niejedna śmieszna komedia. To idealna okazja, żeby sprawdzić, czy twoi znajomi to naprawdę znajomi – bo nic tak nie testuje przyjaźni jak wspólna walka o najlepszy sos i obrona ostatniego kawałka ratatouille!
Ogólnie mówiąc, Sara gotuje: Ratatouille to taka gra, która łączy przyjemne z pożytecznym (czyli zabawę z nauką bez nudy). A jeśli kiedykolwiek marzyłeś o zostaniu mistrzem kuchni, ale twoje talerze częściej lądują w zlewie niż na stole – to jest właśnie ten moment, żeby spróbować w bezpiecznym, wirtualnym świecie. Szczerze mówiąc, pierwsze podejście skończyło się u mnie katastrofą... ale za drugim razem byłem już prawie jak Gordon Ramsay (no dobra, może bardziej Remy, ale zawsze coś!).
