Gotowy na piracką ucztę dla oczu i mózgu? Tajemnicze Klejnoty Piratów 3 to nie tylko kolejna gra typu match-3, to prawdziwa wyprawa pełna skarbów, zdrad i – oczywiście – błyszczących klejnotów, które aż proszą się, żeby je dopasować i zniknęły z planszy szybciej, niż kapitan Sparrow szuka rumu na pokładzie!
Wcielasz się w odważnego kapitana piratów, który został przez własną załogę wystawiony na suchy ląd – no cóż, takich przyjaciół to ja też bym zostawił na wyspie bez WiFi. Twoim zadaniem jest odzyskać utraconą fortunę, dopasowując błyskotliwe klejnoty, rozbrajając pułapki i pokonując rywali, którzy chcą Cię wyprzedzić na mapie do legendarnego skarbu. Poziomy, choć na początku wyglądają jak zwykłe dopasowywanki, z czasem zamieniają się w prawdziwy piracki rollercoaster: od lodowych bloków, które przypominają o nieudanych wakacjach na Grenlandii, po zablokowane klejnoty, które trzeba rozpracować niczym skomplikowaną intrygę na pokładzie.
Sterowanie? Proste jak budowa statku (no, prawie). Wystarczy przeciągnąć i zamienić miejscami klejnoty, by stworzyć co najmniej trójkę i zobaczyć, jak znikają szybciej niż poranna kawa, gdy łażą ci po głowie pirackie plany. Ale uwaga! Gra wymaga trochę sprytu i planowania – tu nie ma miejsca na przypadek, chyba że lubisz grać na ślepo i później przeklinać trójgłowego smoka, który nagle pojawia się na twojej drodze.
A jeśli myślisz, że to wszystko, to codzienne wyzwania i power-upy (czytaj: turbo wspomagacze dla leniwych piratów) tylko podkręcają emocje i zmuszają do powrotu na pokład dzień po dniu. Zabawne momenty gwarantowane – bo kto nie chce zobaczyć, jak jeden z klejnotów eksploduje na planszy i robi z niej prawdziwe pirackie tsunami?
Podsumowując: Tajemnicze Klejnoty Piratów 3 to idealna gra dla tych, którzy chcą połączyć rozwiązywanie zagadek z piracką przygodą i odrobiną szaleństwa. Idealne na przerwę w pracy, nudne spotkanie rodzinne albo po prostu na przypomnienie sobie, że czasem warto po prostu pobawić się klejnotami, zanim świat znów stanie się poważny. Szczerze mówiąc, ja już zgubiłem się gdzieś pomiędzy tymi poziomami, ale hej – pirackie życie to nie zawsze suchy ląd, prawda?
