Gotowy na apokalipsę, w której zamiast kawy na śniadanie serwujesz sobie solidną dawkę zombie? Wskakuj do Zombie Mission 2 – gry, która to prawdziwy rollercoaster dla palców, mózgu i nerwów! To taki run-and-gun platformer, gdzie zamiast spacerować po parku, zrobisz szybki sprint przez hordy nieumarłych, rozwiążesz kilka łamigłówek, a przy okazji uratujesz świat (lub chociaż tych kilku nieszczęśników, którzy jeszcze nie zamienili się w mózgowe przekąski).
Akcja dzieje się w świecie, gdzie wirus zrobił z ludzi zombie – i nie, to nie jest nowy sposób na odchudzanie, tylko totalna katastrofa. Ty i Twoja banda ocalałych musicie zdobywać skarby w postaci prowiantu, odbijać kolegów z rąk tych śmierdziuchów i wreszcie pokazać, kto tu rządzi. Każdy poziom to nowa porcja chaosu, zagadek i nieoczekiwanych zwrotów akcji, które sprawiają, że nawet po tym jak Twój bohater zginie po raz setny, nie chcesz wyłączyć kompa (no dobra, może na chwilę na siku).
Sterowanie w Zombie Mission 2? Proste jak budowa cepa – strzałki albo WASD, skok, strzał, supermoce (bo kto by nie chciał czasem zafundować zombie kubeł zimnej wody na głowę?). Gra jest tak przyjazna, że nawet Twój kot mógłby się nauczyć, jak rzucać granatami – o ile nie rozprasza go laser z myszki, oczywiście.
Mechanika gry nie pozwala się nudzić! Możesz zmieniać postacie, każda z superumiejętnościami, które nadają się do różnych zombie-situa-ji. A jeśli lubisz wspólne rozgrywki, to jest też tryb kooperacji, gdzie możesz wciągnąć kumpli w apokaliptyczny taniec śmierci – idealny test na to, kto z was jest prawdziwym bohaterem, a kto tylko robi dobrą minę do złej gry.
Mapy? Od opuszczonych miast po tajemnicze podziemne laboratoria, gdzie nawet duchy mają napięty grafik. Do tego te zagadki – od kluczy, które trzeba znaleźć, po przełączniki, które trzeba aktywować, żeby nie skończyć jako przekąska na kolację. Po drodze zbierasz monety i power-upy, które dają Ci supermoce niczym energetyk na niedzielny wieczór.
Podsumowując: Zombie Mission 2 to takie combo akcji, przygody i mózgołamacza, że nawet najsztywniejszy gracz poczuje się, jakby wygrał na loterii (no może oprócz momentów, kiedy znowu giniesz pod trupią górą). Zdecydowanie warto wskoczyć solo, albo jeszcze lepiej – z ekipą, bo nic tak nie cieszy, jak wspólna walka o przetrwanie i odrobina śmiechu nad tym, kto podał nogę zombie. No to co? Chwyć za klawiaturę, bo zombie same się nie odstrzelą!
