Jeśli kiedykolwiek marzyłeś, żeby zostać kombinatorem w postapokaliptycznym świecie pełnym mutantów, promieniowania i dziwnych artefaktów, to Stalker jest jak najbardziej dla Ciebie! Ta seria to nie jest zwykły first-person shooter RPG – to survival horror w otwartym świecie, gdzie każdy krok może zakończyć się spotkaniem z czymś, co wygląda jak mutujący jeż albo wysuszony kaktus z supermocami. Brzmi jak bajka? No to spróbuj przeżyć w Strefie Wykluczenia Czarnobyla, gdzie drugi nuklearny armagedon zrobił niezły bałagan.
Grasz jako Stalker – nie, nie ten z horroru, tylko bezczelny poszukiwacz artefaktów, który bez skrupułów łazi po całej strefie, szukając błyszczących cudów i odpowiedzi na pytania: Co tutaj się, do cholery, wydarzyło? i Gdzie jest najbliższy sklep z energetykami? Bo serio, przetrwanie wymaga nie tylko sprytu, ale i dobrej kondycji, bo musisz pilnować nie tylko zdrowia, ale też promieniowania, głodu i wytrzymałości. Czasem to bardziej przypomina życie studenta niż bohatera postapo.
Mechanika gry to klasyka dla fanów WASD i myszy, czyli poruszanie się, celowanie i strzelanie z całą gamą klawiszy do zarządzania wyposażeniem, mapą i innymi bajerami. A co najlepsze – AI w tej grze to nie jest nudny robot, tylko prawdziwe kozaki, które mogą być Twoimi kumplami albo śmiertelnymi wrogami – zależy, czy przypadkiem nie wykradłeś im kanapki z plecaka albo nie zacząłeś gadać o polityce. Fabuła to taki rollercoaster, gdzie przetrwanie, eksploracja i zadania mieszają się jak koktajl wirujący w mikserze szaleństwa.
Kiedy pierwszy raz wskoczyłem do Strefy, myślałem, że to będzie spacerek – a tu zonk! Jak się okazało, nawet najprostszy spacer z kijem w ręku może zamienić się w taniec z mutantami, który przypomina bardziej kabaret niż walkę o życie. I serio, ten klimat! Czarne niebo, radioaktywne mgły, a do tego te tajemnicze anomalie, które potrafią Cię przenieść w inną rzeczywistość albo przynajmniej wybić z rytmu. Idealne miejsce, żeby sprawdzić, czy Twoi znajomi są prawdziwymi kumplami, bo kiedy zaczyna się walka o ostatni karabin, to albo przyjaźń kwitnie, albo leci focha na całą strefę.
Podsumowując: jeśli lubisz gry, które sprawiają, że serce bije szybciej, a mózg tonie w chaosie promieniowania i niespodzianek, Stalker to Twój must-have. To jak połączenie survivalowego treningu z niekończącym się kabaretem, gdzie każdy dzień to nowe wyzwania i śmieszne momenty, które na pewno zapamiętasz – chyba że zostaniesz zjedzony przez mutanty. Wtedy już nie bardzo, ale hej, takie życie!
