Gotowy na wyprawę do mrocznych, pełnych niespodzianek i niebezpieczeństw lochów, które przypominają trochę mieszkanie po imprezie, gdzie każdy zakamarek skrywa tajemnicę (albo butelkę po winie)? Poppy Dungeons to gra, w której wcielasz się w odważnego bohatera – takiego, co nie boi się ani potworów, ani zrobienia sobie krzywdy na pułapkach, które wymyślili chyba najbardziej złośliwi projektanci podziemi tego świata.
Co tu dużo gadać, nie ma co się opierać: każdy poziom w Poppy Dungeons jest jak pudełko czekoladek – nigdy nie wiesz, czy trafisz na złoto, magiczny artefakt czy na kolejną porcję wkurzających pułapek. Ale hej, kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana (albo chociaż nie zdobywa epickiego miecza, który może łamać szkielet przeciwników jak suchy patyk). Grafika jest na tyle ładna, że czasem zapominałem, że to tylko piksele, a dźwięki? No cóż, moje uszy poczuły, że są w świecie fantasy, choć momentami miałem ochotę schować się pod biurko, bo potwory wrzeszczały jakbym im odkręcił kaloryfer w zimie.
W Poppy Dungeons nie ma miejsca na nudę. To idealna gra dla tych, którzy lubią wyzwania, ale nie przepadają za czytaniem instrukcji przez 3 godziny (bo kto ma na to czas?). Szybkie walki, zbieranie złota, ulepszanie broni – brzmi jak gra, która potrafi wyciągnąć z kanapy nawet najbardziej zatwardziałego lenia. A jeśli masz kumpli, to wyzwij ich na pojedynek – zobaczymy, kto jest lepszy w rzucaniu czarów i unikaniu kul ognia. Bo wiadomo, prawdziwa przyjaźń zaczyna się tam, gdzie zaczyna się rywalizacja o to, kto zbierze więcej skarbów i kto pierwszy polegnie na bossie.
Podsumowując: Poppy Dungeons to prosta, ale wciągająca gra, która zaskoczy Cię tym, że potrafi być i łatwa, i trudna jednocześnie – trochę jak próba złożenia mebla z Ikei bez instrukcji, tylko z większą ilością magii i mniej śrubek. Więc jeśli chcesz poczuć się jak prawdziwy bohater, który nie boi się żadnych podziemi (a przy okazji pośmiać się z własnej niezdarności), to ta gra jest zdecydowanie dla Ciebie!
