Gotowy na klasyczną jazdę bez trzymanki? Donkey Kong to nie tylko gra platformowa – to prawdziwa epopeja o ratowaniu dziewczyny, która wpadła w łapska ogromnego, trochę nieznośnego, ale za to bardzo ikonicznego goryla. Tak, dobrze czytasz – Donkey Kong porywa Pauline, a Twoim zadaniem jest pokierowanie Mario, tego sympatycznego cieśli z wąsem, żeby wspiął się na samą górę, omijając beczki, płomienie i inne śmiesznie niebezpieczne przeszkadzajki. Brzmi jak plan? No to hop, do akcji!
Sterowanie jest tak proste, że nawet Twój dziadek by ogarnął – joystick w lewo, joystick w prawo, przycisk skoku i... voilà, jesteś mistrzem parkour’u z ery 8-bitów. Ale uwaga! Każda beczka, która toczy się w Twoją stronę, ma swój własny, nieprzewidywalny charakter. Trochę jak Twój kumpel na imprezie – niby wiesz, czego się spodziewać, a jednak zawsze jest jakaś niespodzianka. Trzeba więc mieć refleks jak gepard na espresso i timing lepszy niż u zegarmistrza szwajcarskiego.
Poziomy? Na początku spacer po parku, a potem już wspinaczka na Mount Everest z beczkami zamiast lawiny. Im wyżej, tym trudniej, a adrenalina rośnie tak, że aż chce się krzyczeć – ale spokojnie, nikt nie słyszy, więc możesz sobie w domu pokrzyczeć do woli. No i ta satysfakcja, kiedy udaje Ci się uniknąć ognistej kuli albo przeskoczyć nad kolejnym złośliwym bębnem – bezcenne!
W Donkey Kong nie ma miejsca na nudę, bo każdy ruch to wyzwanie, a walka o Pauline to nie tylko ratunek, ale też powrót do źródeł gier wideo. To trochę jak wrócić do szkolnej wywiadówki, gdzie wszystko zaczęło się od prostego Cześć, jestem Mario, a skończyło na epickim Udało się, mam ją!. Jeśli lubisz gry, które testują cierpliwość i refleks, a do tego mają fabułę prostą, jak budowa cepa – to Donkey Kong jest dla Ciebie. Naprawdę warto wskoczyć w te pixelowe buty cieśli i poczuć się jak bohater sprzed epoki smartfonów!
