Ej, słyszeliście o Rubek? To taka minimalistyczna gra logiczna, która na pierwszy rzut oka wygląda jakby ktoś wpadł na pomysł Hej, a może rzucimy kostką i pobawimy się kolorami?. No i tak właśnie jest! W Rubek rzucasz kostką (taką, co to nie do gry w kości u sąsiada, tylko bardziej magiczną) i zbierasz kolory z podłogi, żeby potem idealnie je dopasować. Celem jest dojście do punktu końcowego, ale nie myśl, że to takie spacery po parku – tu trzeba trochę pokombinować, bo poziomy to prawdziwe zagadkowe wyzwania.
Mało tego, Rubek ma ponad 70 ręcznie wykonanych poziomów! Nie wiem jak Wy, ale ja się już łamałem na pierwszych pięciu – serio, czasem myślałem, że to bardziej łamigłówka dla szachowych mistrzów niż zwykłych graczy. Ale jak już się wkręcisz, to zbieranie gwiazdek przy rywalizacji w światowych rankingach to czysta frajda. Trochę jak konkurs na to, kto ma lepszy gust kolorystyczny i mózg z funkcją turbo.
Najlepsze jest to, że Rubek nie rzuca Ci w twarz miliona niepotrzebnych bajerów – wszystko jest proste, czyste i przejrzyste, ale jednocześnie wciąga jak serial, który zaczynasz oglądać tylko jednego odcinka i nagle jest trzecia w nocy. No serio, wciągnąłem się tak, że nawet kawa przestała działać! A kostka? Cóż, czasem rzucałam ją tak, jakby od niej zależało moje życie – i to właśnie ta nieprzewidywalność sprawia, że Rubek jest tak zajebisty... czyli, no, super!
Podsumowując: jeśli masz ochotę na trochę kolorowego mózgołamacza, który nie wymaga od Ciebie bycia geniuszem matematycznym, a jednocześnie pozwoli się pośmiać z własnych wpadek (bo uwierz, będą), Rubek to strzał w dziesiątkę. Idealna gra, żeby sprawdzić, czy Twoje szare komórki działają jeszcze na pełnych obrotach, a przy okazji pośmiać się z absurdalnych sytuacji – bo serio, próbowałem podnieść kolor, który był tuż za rogiem, a moja kostka powiedziała nie no, dzisiaj mam wolne. Klasyk!
