Gotowy na wyprawę do starożytnej Persji, gdzie nie tylko układasz kolorowe kryształki, ale przy okazji stajesz się architektem imperium? Cradle of Persia to gra, która łączy w sobie klasyczne match-3 (czyli układanie trójek tego samego koloru – tak, jakbyś układał legendarne perskie dywany, tylko mniej kurzu) z zarządzaniem zasobami i budowaniem miasta. Brzmi poważnie? Spokojnie, tu nawet zgubić się można wśród tych wszystkich budowli i klejnotów, ale przy tym świetnie się bawić!
Twoim zadaniem jest wskrzesić imperium, które zemdlało szybciej niż ja po trzeciej kawie. Zaczynasz jako dostojny perski arystokrata (brzmi epicko, nie?), który musi zbierać kamień, drewno i szlachetne klejnoty, rozwiązując coraz sprytniejsze zagadki. Każde dopasowanie trzech lub więcej elementów to krok do przodu w odbudowie miasta – serio, takie kryształki mają moc tworzenia! Kto by pomyślał?
Sterowanie? Proste jak drut – klikasz myszką, zamieniasz miejscami kafelki i starasz się układać trójki. Ale uwaga, to nie tylko bezmyślne klikanie! Cradle of Persia zmusza do myślenia strategicznego, bo musisz planować, które budynki postawić i gdzie, żeby twoje starożytne miasto nie wyglądało jak po trzęsieniu ziemi, a raczej jak pałac szejka. Do tego dochodzą power-upy i bonusy za większe kombinacje, które działają jak magiczne przyprawy – dodają pikanterii i pozwalają wyciągnąć z gry jeszcze więcej frajdy.
Powiem tak – kiedy zacząłem grać, myślałem, że to kolejna nudna układanka, ale potem... no cóż, spędziłem kilka godzin, przeskakując od kamienia do klejnotów, a moje imperium zaczęło wyglądać lepiej niż mój pokój po generalnych porządkach (a to się rzadko zdarza!). I mimo że czasami gubiłem się w tych wszystkich strategicznych decyzjach, to jednak każda wygrana runda dawała satysfakcję większą niż znalezienie ostatniego kawałka pizzy w lodówce.
Podsumowując, Cradle of Persia to gra dla tych, którzy lubią mieć łamigłówki z głową, ale nie chcą tracić radości z budowania czegoś wielkiego – nawet jeśli to tylko imperium z kolorowych kamyczków. Idealna zabawa, żeby sprawdzić, czy masz oko do detali i czy potrafisz zmienić ruiny w miejsce, na które nawet Dżingis Chan by rzucił okiem z zazdrością. No to co? Gotowy na niezły ubaw i trochę historycznej magii?
